Obok choroby niedokrwiennej serca i niewydolności

Obok choroby niedokrwiennej serca i niewydolności serca dużo miejsca we współczesnej kardiologii zajmują zaburzenia rytmu serca, przy czym zgodnie z danymi liczbowymi przeważa migotanie przedsionków.

Choroby zastawek serca, choroby mięśnia serca i zapalne choroby serca (zapalenie wsierdzia, zapalenie mięśnia sercowego) są rzadsze.

Podczas gdy w krajach rozwiniętych 1,5% zgonów z powodu chorób sercowo-naczyniowych ma związek z gorączką reumatyczną, w krajach rozwijających się udział ten wynosi 10-15%. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kardiolog

na pracy japońskiego lekarza Sunao Tawary

W 1903 holenderski fizjolog Willem Einthoven wynalazł elektrokardiograf. Pierwotnie, stopy i dłonie pacjenta były zanurzane w słonej wodzie.

Dopiero w 1940 roku pojawiła się rejestracja przy pomocy zwilżanych metalowych klamer zakładanych na przedramiona i podudzia, które były połączone kablami z urządzeniem rejestrującym.

Dzisiejsze leczenie zaburzeń rytmu serca opiera się m.in.

na pracy japońskiego lekarza Sunao Tawary, który podczas pracy u patologa Ludwiga Aschoffa opublikował opis układu przewodzącego serca. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kardiolog

edytuj kod i kilka faktów z Wikipedii

Na początku XXI wieku w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej kardiologię praktykuje się nie tylko w klinikach, ale także w praktykach lekarzy, podczas gdy jeszcze w latach 60.

XX wieku zajmowano się nią tylko w klinikach uniwersyteckich i niewielu centrach specjalistycznych.

W 1999 w USA pracowało już około 14000 kardiologów. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kardiolog